Ξυπνάς, «Όλα είναι εντάξει» λες στον εαυτό σου και τον ξεγελάς. Ανοίγεις τον υπολογιστή, χαζεύοντας ατελείωτες ώρες, έτσι για να περάσει η ώρα και να πεις «είμαι καλά», μετά πας καμιά βόλτα, το βράδυ γυρνάς σπίτι, ξαπλώνεις και κοιτάς το ταβάνι, εκεί στο απόλυτο κενό, με το απόλυτο σκοτάδι και τις αναμνήσεις, μέχρι να σε πάρει ο ύπνος.
Έχει περάσει λίγος καιρός, πιστεύεις πως έχεις μπει σε πρόγραμμα, έχεις αρχίσει να μπαίνεις σε μια άλλη ρουτίνα, την ονόμασες «Νέα Αρχή». Στέκεσαι στα πόδια σου σιγά σιγά, ένα υπονοούμενο χαμόγελου αρχίζει να ζωγραφίζεται στο πρόσωπο σου. Έχεις τη δουλεία σου, τη σχολή σου, τις φίλες και τους φίλους σου και λες η ζωή συνεχίζεται.
Πόσο εύκολο είναι να λέμε πράγματα, στην πράξη όμως τι κάνουμε; Αφού μπήκες στα βαθιά θα κολυμπήσεις. Εξάλλου η απόφαση ήταν δική σου. Για τους χι ψι λόγους πήρες την απόφαση σου, γιατί έπρεπε να ξανά βρεις τον παλιό σου εαυτό.
Τα βράδια κωλώνεις όμως. Την ώρα που το σκοτάδι απλώνεται παντού, εσύ σεληνιάζεσαι. Βάζεις τραγούδια, ότι πιο κοψοφλεβικό υπάρχει, κοιτάς παλιές φωτογραφίες, τρως ασταμάτητα και κλαις, κλαις πολύ. Και όλα αυτά, γιατί υποτίθεται πως είσαι «Εντάξει», αλλά στην ουσία σου λείπει.
Σου λείπουν οι αγκαλιές, τα φιλιά, τα χάδια, τα αστεία, τα βλέματα που με την πρώτη ματιά καταλάβαινες τι θέλει να πει ο ποιητής, το μαζί, ο έρωτας, σου λείπει ο άνθρωπος που αγαπάς ακόμη, αλλά τα θέλω σου υπερίσχυσαν της αγάπης. Νοιώθεις τη μοναξιά να σε περικυκλώνει. Και σκέφτεσαι άν έπραξες σωστά ή λάθος.
Δεν υπάρχει λάθος ή σωστό. Έπραξες έτσι για κάποιο λόγο. Μην ξεγελάς όμως τον εαυτό σου. Δεν είσαι «Εντάξει», προσπαθείς να ξεχάσεις, είναι φυσιολογικό, απλά το βράδυ βγαίνουν οι αδυναμίες σου, γίνεσαι ευάλωτος. Είναι ανθρώπινο. Ξεκόλλα. Ένας χωρισμός δεν έφερε την καταστροφή. Η ζωή συνεχίζεται, γλυκιά ή πικρή και τι με αυτό; Εσύ θα καθορίσεις πως θα είναι. Ναι, οι αναμνήσεις σε πάνε πίσω, όμως οι αναμνήσεις είναι αναμνήσεις, ένα όμορφο παρελθόν που πάντα θα είναι στην καρδιά σου, κράτα τις καλές στιγμές, κάνε delete στις άσχημες και προχώρα. Άνοιξε τα μάτια σου, βάλε πάθος στη ζωή σου. Ξύπνα και ξανά παρ’ το όλο από την αρχή. Χαμογέλα, δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου