BEATITUDO

   Ωραία είναι το βραδάκι, όλα είναι ήσυχα, ηρεμείς και γίνεσαι άλλος άνθρωπος. Ξεχνάς τα πάντα, ότι σε βαραίνει και προσπαθείς να απολαύσεις αυτό που λείπει από την ημέρα. Ξέρετε εκείνο το λίγο που λείπει από όλους μας, μια στάλα ευτυχίας. Μα είναι τόσο δύσκολο να ευτυχίσει κανείς; Ναι,είναι αρκετά δύσκολο. Καθώς ο άνθρωπος είναι από την φύση του πλασμένος να ζητά περισσότερα, δεν του αρκεί το λίγο και αυτό φυσικά επειδή ζούμε σε μία υλικό-ευδαιμονιστική κοινωνία, ψάχνουμε την ευτυχία στα υλικά αγαθά και δεν βλέπουμε την ουσία της ζωής. Πιστεύουμε πως ένα καινούριο αντικείμενο θα μας φέρει πληρότητα στην ζωή μας. Όμως η αλήθεια είναι πως σήμερα  θέλουμε αυτό και αύριο θα θελήσουμε κάτι άλλο.

  Κάνοντας μια βόλτα στο κέντρο της Αθήνας ή στο λιμάνι του Πειραιά συνήθως το βραδάκι θα δείτε πολλούς άστεγους. Τότε θα νιώσετε έναν μικρό πόνο στην καρδιά. Εκείνοι δεν έχουν τίποτα, ενώ εμείς έχουμε τα πάντα. Εκείνη τι στιγμή θα συνειδητοποιήσετε πόσο λάθος είναι να φτάνουμε στην ασυδοσία, να μην έχουμε μέτρο στην ζωή μας. Εκείνοι οι άστεγοι είναι το ένα άκρο. Έφτασαν στο σημείο αυτό ζώντας σε μία πόλη που έχει τα πάντα. Θα μπορούσαν να είχαν προλάβει την καταστροφή τους και να ήταν ευτυχισμένοι, εμείς εξάλλου ορίζουμε το μέλλον μας, άλλο αν η κοινωνία και το κράτος δεν μας βοηθάει πλέον. Το άλλο άκρο είναι οι άνθρωποι στις υπανάπτυκτες χώρες. Από την ώρα που γεννιούνται έχουν μάθει να ζουν με λίγα, έχουν μάθει να παλεύουν για να επιβιώσουν και δεν ζητάνε τίποτα, δεν έχουν την άνεση της πόλης, ζουν σαν τους άστεγους. Είναι φτωχοί και όμως είναι ευτυχισμένοι έστω και μ' αυτά τα λίγα. κάθε μέρα γελάνε και νιώθουν ευτυχία. Το μόνο που μπορεί να θέλουν είναι τα βασικά φαγητό, μόρφωση, σωστή περίθαλψη και ρούχα. Ακριβώς το ίδιο που χρειάζονται και οι άστεγοι. Συγκρίνοντας τους θα καταλάβουμε πως οι άστεγοι είναι δυστυχισμένοι, γιατί είχαν μάθει με πολλά και τα έχασαν ξαφνικά. Ενώ οι άνθρωποι σε εκείνες τις χώρες είναι ευτυχισμένοι, γιατί ξεκίνησαν με λίγα και συνεχίζουν να ζουν έτσι, αλλά έμαθαν να εκτιμούν αυτά τα λίγα, να εκτιμούν την ζωή και με τα άσχημα και με τα όμορφα της.

  Ο θεός μας έδωσε απλόχερα όλα τα καλά, αγάπη, οικογένεια, υγεία, φίλους, στέγη, ένα ''σκαλάκι'' για να προσπαθήσουμε να  μορφωθούμε. Πρέπει να τα εκτιμήσουμε περισσότερο και να μην ζητάμε τον ουρανό με τα άστρα, γιατί κάποιοι δεν έχουν τίποτα και όμως το μαύρο το βλέπουν άσπρο. Η ευτυχία βρίσκεται στα πιο μικρά πράγματα και στις πιο απρόσμενες στιγμές. Ένα φιλί, η γέννηση ενός μωρού, να επιτύχεις τους στόχους σου, μια ηλιόλουστη μέρα, ένα απλό φαγητό, ένα χαμόγελο, να δίνεις αγάπη αλλά και να παίρνεις αγάπη, ένα ήρεμο βράδυ. Βλέπετε; Δεν είναι απαραίτητο να αναζητάμε την ευτυχία  στα υλικά αγαθά, που στην ουσία είναι άψυχα πράγματα. Ευτυχισμένοι είμαστε ήδη απλά έχουμε ''κατεβάσει τις κουρτίνες'' και δεν βλέπουμε καθαρά το νόημα της ζωής και αν νιώθετε πως ούτε μετά από όλα αυτά δεν είσαστε ευτυχισμένοι, τότε να έχετε ένα πράγμα στο μυαλό σας ευτυχία παίρνουμε όταν δίνουμε ευτυχία και τα συμπεράσματα δικά σας.