ΕΚΕΙΝΗ
Ήθελε να τα πηγαίνει καλά με όλους. Ποτέ δεν έλεγε όχι. Της άρεσε να βγαίνει έξω και να νιώθει ελεύθερη, αλλά και όταν καθόταν μέσα στο σπίτι το απολάμβανε. Χαμογελαστή πολύ, όμως με μάτια που έβγαζαν θλίψη. Ήταν μια περίεργη κοπέλα, διαφορετική. Της άρεσε να ζει τα πράγματα στην υπερβολή τους. Της άρεσε να εκφράζει όλα της τα συναισθήματα σε όποιον άνθρωπο πίστευε πώς θα αγγίξει με αυτά, όχι μόνο για να τα βγάλει από μέσα της, αλλά γιατί θεωρούσε πως μπορούσε να αλλάξει τους ανθρώπους προς το καλύτερο, με τον δικό της ιδιαίτερο τρόπο. Πίστευε πως δεν είχε το αίσθημα του φόβου, ήταν παρορμητική, αυθόρμητη. Όταν ερωτευόταν, γινόταν με τρόπο παράλογο. Όταν αγάπησε και πληγώθηκε έκανε πολλά χρόνια να το ξεπεράσει. Ζούσε σε ένα δικό της ουτοπικό κόσμο, η πραγματικότητα για εκείνη ήταν μία ψευδαίσθηση. Υπήρχαν μέρες που ήξερε τι ήταν βαθιά μέσα της και κάποιες φορές δεν ήξερε ποια ήταν. Ποια ήταν στα αλήθεια;
Έκλεισε τα μάτια. Βρισκόταν σε ένα δωμάτιο σκοτεινό, δεν μπορούσε να ακούσει κάτι, μόνο τον χτύπο της καρδιάς της. Ξαφνικά σταμάτησε ο χτύπος, σιωπή. Ένα ρίγος πέρασε το κορμί της. Ένα αίσθημα φόβου την κυρίευε. Άσχημες σκέψεις στο μυαλό της. Δεν μπορούσε να ανασάνει, ο αέρας δεν υπήρχε πλέον. Το δωμάτιο στένευε, ο χτύπος άρχισε πάλι, ήταν γρήγορος, δυνατός. Το δωμάτιο άρχισε να σείεται. Πέφτει στο πάτωμα, ζαλισμένη, τα χέρια της τρεμάμενα. Σκουπίζει τα δάκρυα από το πρόσωπο της. Άνοιξε τα μάτια. Ήταν ξαπλωμένη στον καναπέ του σπιτιού της. Ήταν μόνη. Τα δάκρυα στέγνωσαν. Ανέκφραστη κοιτούσε το ταβάνι επί ώρες. Ένοιωθε κενή. Ο πανικός είχε περάσει. Ξημέρωσε. Τώρα μπορεί να κοιμηθεί.
Ο ΦΟΒΟΣ
Ο φόβος είναι ένα συναίσθημα σημαντικό για τον άνθρωπο, τον κρατάει σε εγρήγορση όταν συμβαίνει κάτι στη ζωή του και τον κάνει να αισθανθεί ότι κινδυνεύει. Σε αυτό το κομβικό σημείο ο άνθρωπος κρίνει αν πρέπει να πολεμήσει ή να ξεφύγει. Ο φόβος δεν είναι απαραίτητα αρνητικό συναίσθημα, σε βοηθάει να ξανά σκεφτείς κάποια πράγματα και να σε αποτρέψει από βιαστικές ενέργειες που δεν έχουν καλό αποτέλεσμα. Όταν κάποιος έχει εσωτερική γαλήνη, δύσκολα νοιώθει το αίσθημα αυτό, αλλά υπάρχουν περιπτώσεις ανθρώπων που νομίζουν ότι δεν φοβούνται, μέχρι που φτάνει κάποια στιγμή στη ζωή τους που εμφανίζεται ο φόβος ξαφνικά και δεν ξέρουν πως να τον διαχειριστούν. Στην συνέχεια ακολουθούν αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα: θλίψη, θυμός, απογοήτευση, ντροπή, τρόμος, στεναχώρια, αγωνία, οργή, μελαγχολία, αμηχανία, ανασφάλεια, απελπισία, ενοχή, απάθεια, καθώς και πολλά υπαρξιακά ερωτήματα, με αποτέλεσμα να εμφανιστεί μια όμορφη μέρα από το πουθενά το φαινόμενο που ονομάζεται κρίση πανικού.
ΑΝΑΣΑ
Ο φόβος έχει ένα μοναδικό χαρακτηριστικό. Όσο τον αποφεύγεις, τόσο τον δυναμώνεις. Αν όμως αποφασίσεις να τον αντιμετωπίσεις, να τον κοιτάξεις κατάματα και να αναμετρηθείς μαζί του, τόσο μικραίνει κι εξαφανίζεται. Αρκεί να τον αναγνωρίσεις. Να είσαι αποφασισμένος να κοιτάξεις τον εαυτό σου πολύ βαθιά μέσα στην ψυχή σου, να δεις στα αλήθεια ποιος είσαι, πετώντας τις παρωπίδες. Κάπως έτσι θα αντιμετωπίσεις και τις κρίσεις πανικού. Σημαντικό βήμα είναι να μιλήσεις για αυτό πρώτα σε κάποιον δικό σου άνθρωπο και μετά να απευθυνθείς σε κάποιον ειδικό, δεν πρέπει να ντρέπεσαι για αυτό που σου συμβαίνει. Υπάρχουν άτομα ίδια με εσένα γνωστοί, άγνωστοι που περνάνε ακριβώς το ίδιο, κάποιοι δεν γνωρίζουν καν ότι παθαίνουν κρίση πανικού, είναι ύπουλη, ξεκινάει ως κάτι πολύ μικρό, κάτι αδιάφορο, μέχρι που παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Για αυτό πρόλαβε την, ενημερώσου, αντιμετώπισε την και πάρε βαθιά ανάσα. Κάθε πρόβλημα έχει και από μία λύση, ψάξε τη λύση. Όλα είναι στο χέρι μας, όλα είναι αποφάσεις και επιλογές που στο τέλος γίνονται μαθήματα ζωής.
Υ.Γ. Εκείνη έμαθε τον φόβο και ο φόβος έγινε όπλο της. Εκείνη αποφάσισε να έχει τα μάτια της ανοιχτά και λουλούδια στις σκέψεις της για να καταπολεμάει το τέρας των κρίσεων. Εκείνη επέλεξε να ανασαίνει, επέλεξε να ζήσει. Εκείνη δεν άλλαξε, παρέμεινε έτσι περίεργη κοπέλα, μα πλέον ήξερε ποια ήταν.
