Ο χρόνος κυλά, οι μέρες περνούν. Οι φίλοι αλλάζουν, προχωρούν και χάνονται. Γνωρίζεις πως έχεις μείνει στάσιμος, βλέποντας το μέλλον να περνά μπροστά απ' τα μάτια σου χωρίς όμως εσένα. Φοβάσαι, ζεις διαφορετικά απ' ότι θα ήθελες. Θα μπορούσε να ήταν ένα όνειρο δίχως αλήθειες, μα το ξέρεις πως είσαι ξύπνιος, τα ψέματα που δημιουργεί το μυαλό δεν θα γλυκάνουν τη συνείδηση σου.
Τα λάθη του παρελθόντος σε πνίγουν, δεν αφήνουν τη ψυχή να ηρεμήσει, γιατί το νιώθεις πως τιμωρείσαι από τον ίδιο σου τον εαυτό. Μέχρι που φτάνεις στο σημείο και δέχεσαι πια αυτό που έχει συμβεί. Τι θα κάνεις; Θα αφήσεις το τίποτα να σε πατήσει; Μπορείς να φτάσεις τον χρόνο;
Η ζωή είναι για να την χαίρεσαι, να ζεις μέχρι το τέλος, να φτάνεις στα άκρα για αυτά που αξίζεις, να πολεμάς καθημερινά με τον εαυτό σου για να γίνεις καλύτερος, μπορείς να γίνεις καλύτερος. Ένα πρωί ξυπνάς άλλος άνθρωπος, νιώθεις έτοιμος για μία καινούρια ζωή, θα τολμήσει να ξεκινήσεις πάλι από την αρχή. Διαγράφεις το λάθος, ξεχνάς το άγχος, βάζεις στόχους, προσπαθείς να χτίσεις απ' την αρχή το μέλλον σου.
Δύσκολος δρόμος, θέλει δουλεία για να τα καταφέρεις, επιβάλλεται να πιστέψεις στον εαυτό σου. Τέρμα τα ψέματα και οι αμφιβολίες, από εδώ και πέρα θα κοιτάς μπροστά, διορθώνοντας το λάθος σου, διορθώνεις και τη ζωή σου. Εξάλλου αν δεν υπήρχαν τα λάθη δεν θα μάθαινες ποτέ να στέκεσαι στα πόδια σου. Η ζωή σου ανήκει, παρ' την στα χέρια σου και προχωρά, μόνο προχωρά και μην κοιτάξεις ξανά πίσω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου